i just hate my life.

మనం  ద్వేషించే వాళ్ళంతా మనకి శత్రువులు  అయుతే మనలో  ఎవ్వరు కూడా శత్రువు మరణాన్ని కోరుకోరు..  
కాని మీ శత్రువు  మీరే అయుతే..మిమ్మల్ని మీరే ద్వేషించే పరిస్థితి జీవితంలో ఎదురైతే అటువంటి పరిస్థితి  మిమ్మల్ని మరణానికి చేరువ చేస్తుంది..
విషాదం ఏంటంటే జీవించడం కంటే చావడమే మేలనుకునే  స్థితి నుంచి బతికి బయట పడ్డ వాళ్ళు  చాలా తక్కువ మంది..
..............................................
ఒకటిన్నర సంవత్సరం క్రితం..
జోరు వర్షంలో ఆ ఊరు తడిసిపోతూ ఉంది.
చెట్లు కోపంతో ఊగిపోతున్నాయి.....
కరెంటు ఎప్పుడో పోయింది.
చిమ్మ చీకటిలో ఆ ఊరు స్తబ్దంగా ఉంది.

ప్రభుత్వ సాంఘిక  సంక్షేమ హాస్టల్ లోని ఒక రూంలో గాలికి ఊగుతున్న చెక్క కిటికీలని బలంగా లాగి గొళ్ళెం వేసాడు నరేష్.....
ఆ హాస్టల్ బయట కాంపౌండ్ లో ఓక చెట్టు కొమ్మ అప్పుడే విరిగి పడింది.
40 గదుల సాంఘిక  సంక్షేమ హాస్టల్ లో ఆరోజు అతను,watchman  తప్ప ఎవరూ లేరు.
ఆరిపోయిన కొవ్వొత్తిని  మళ్ళి  వెలిగించాడు నరేష్.
కొవ్వొత్తి  వెలుతురు చీకటిని చీలుస్తూ అతని ముఖంపై ప్రసరించింది.
అతని ముఖంలో ఏ భావము లేదు...ఓక నిర్లిప్తత అతన్ని పెనవేసుకుని ఉంది.
పెన్సిల్ తీసుకుని తెల్ల కాగితంపై రాయడం మొదలుపెట్టాడు.....
"i just hate my life". 
నా చావుకి ఎవరూ బాధ్యులు కారు...
బయటెక్కడో దూరంగా పెద్ద పిడుగు పడిన శబ్దం.రాస్తున్నప్పుడు అతని కళ్ళలో ఎర్రటి జీర.ముఖంలో కోపం.కుడి చెయ్యి సన్నగా కంపించింది...
ఆ లెటర్ని తన డైరీలో పెట్టి రూంలో ఫ్యాన్ వైపు చూసాడు.
అలిసిపోయినప్పుడు చల్లని గాలితో సేదతీర్చిన నేస్తం,ఓటమి మెట్లెక్కి విసిగిపోయిన అతని జీవితానికి చావనే ప్రశాంతతనివ్వడానికి సిద్ధంగా ఉంది.బావిలో నీళ్ళు లాగిలాగి సన్నబడిన చాంతాడు యమపాశంలా గాలిలో మెల్లగా కదులుతూ ఉంది.

అలారంలో 12 కావడానికి ఇంకా 120 సెకన్లు మాత్రమే ఉంది.
రేకు కుర్చీని ఫ్యాన్ కింద వేసి పైకి ఎక్కి నిలబడ్డాడు.తాడును మెడకి చుట్టుకున్నాడు.
12 కావడానికి ఇంకా 60 సెకన్లు ఉంది.చావు అతనికి 60 సెకన్ల దూరంలో ఉంది,చాలా దగ్గరగా...
అతని కళ్ళల్లోనుంచి కన్నీరు ఉబికింది.బయట వర్షం ఇంకా పెరిగింది.
30 సెకన్లు ఉంది.అతనికేదో గుర్తువచ్చింది.మేడలో తాడు తీసి  టక్కున కిందకి దూకి తన ట్రంకు పెట్టెలోనుంచి ఒక B\W ఫోటోని బయటికి తీసి,కన్నీటిపోరని చెరిపేసి.. చనిపోయిన వాళ్ళమ్మని రెండు క్షణాలు చూసి,ముద్దు పెట్టుకుని టక్కున మళ్ళీ కుర్చీ ఎక్కి తాడు బిగించుకున్నాడు.
10 సెకన్లు ఉంది.అతని వెన్నుపూసలో మొదలైన వణుకు శరీరమంతా వ్యాపించింది.అతని కళ్ళలో చావు భయం.కాని అతని నిర్ణయం ఆ భయాన్ని అధిగమించింది.
ఇంక 5 సెకన్లు.తాడుని మెడకి గట్టిగా బిగించాడు.పాదాలు కుర్చీని తన్నడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాయి.గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుని కుర్చీని తన్నబోయి....
టక్......?
టక్కున కళ్ళు తెరిచి అలారంవైపు చూసాడు.
ఎర్రముల్లు 12 కి 2 సెకన్ల ముందు గాలిలో తలకిందులుగా  వేలాడుతున్న శవంలా ఆగిపోయింది.
తన ఆఖరి కోరిక తీరడానికి 2 సెకన్ల ముందు ఆగిపోయిన గడియారాన్ని కోపంగా చూసాడు నరేష్.
పెద్ద అరుపుతో,చిన్న శబ్దంతో ఆ రూంలో గడియారం బ్రద్ధలయ్యింది.ఎర్రముల్లు నేలపై పడిన శవంలా ఉందిప్పుడు.

అతను మళ్ళీ ఆవేశంగా కుర్చీ ఎక్కి తాడు బిగించుకుంటుండగా ..బయట ఆకాశంలో మెరుస్తున్న మెరుపులాంటి  ఒక పెద్ద వెలుగు ఆ రూంలోకి ప్రత్యక్షమయ్యింది.ఆ వెలుగుని చూసిన నరేష్ ఆశ్చర్యంతో  స్థాణువులా అయ్యాడు.
ప్రసరణ శక్తిలేని ఆ వెలుగుకి ఒక ఆకారం ఉంది.ఆ ఆకారాన్ని ఎక్కడో చూసాడు.కానీ గుర్తురావడంలేదు.
కొవ్వొత్తి కరిగిపోవడంతో అతని చుట్టూ చీకటి ఏర్పడింది.

ఆ చీకటిని చీలుస్తూ ఆ వెలుగు మాట్లాడింది..
"చావుకోసం తొందరెందుకు".
ఆ మాటల్లో ఏదో శక్తి ఉంది.ఆ కంఠంలో జాలి,దయ,ప్రేమ అన్నీ ఉన్నాయి.ఆ మాటలు అతని మనసుని నేరుగా తాకుతున్నాయి.
నువ్వు దేవుడివా?...ప్రశ్నించాడు  నరేష్.
"నమ్మకముంటే అలానే భావించు".ఈసారి ఇంకా మృదువుగా పలికింది ఆ కంఠం .
ఎలా నమ్మాలి నిన్ను........
నా కడుపు ఆకలితో మండిపోయినప్పుడు నువ్వు రాలేదు.నా గుండెలు భాదతో క్రుంగిపోతున్నప్పుడు నువ్వు రాలేదు.అనాధ బ్రతుకుకి ఒక స్నేహితుడిలా నువ్వు రాలేదు.
ఇప్పుడెందుకొచ్చావ్?నా చావుని చూసి వెక్కిరించదానికా?
అతని గుండెల్లో పగిలిన అగ్నిపర్వతం తాలుకా లావా గొంతులో నుంచి మాటల రూపంలో బయటికొచ్చింది.
ఆ వెలుగు మాట్లాడలేదు.
కష్టపడ్డాను,ఎంతో కష్టపడ్డాను.మా కాలేజిలో టాప్ టెన్లో ఒకడినయ్యాను.గేట్ రేంక్ సాధించాను.
కాని నువ్వు...నువ్వు  నాతో ఆడుకున్నావ్....నా జీవితాన్ని నాశనం చేసావ్.నేలపై కూలబడి ఏడుస్తున్నాడు.
"నేనా?నేను నీ జీవితాన్ని నాశనం చేసానా"?
నువ్వే....నువ్వే....
"ఎలాగో చెప్పగలవా"?
చెప్తాను..
నా బాధలు చెప్పుకోవడానికి కూడా తోడు లేకుండా చేసావ్.చచ్చిపోయేముందు నీతో చెప్తాను.

ఈ రోజు ఉదయం ఇంజనీరింగ్ ఆఖరి  పరిక్ష రాయడానికి అందరికంటే ముందుగా BUSSTOP కి వెళ్ళాను.
కరెక్ట్ గా బస్సు వచ్చే టైంకి, అక్కడ అంతమంది ఉంటే కాకి నాపైనే ఎందుకు రెట్టవేసింది? .....బాధగా అడిగాడతను.
హహహ హ హహ ......ఆ వెలుగు నవ్వింది.
నరేష్ కి కోపం వచ్చింది.
వెలుగు నవ్వు ఆపి ఇలా  చెప్పింది.
చూడు  మిత్రమా ఆ కాకి నిన్న మీ లెక్చరర్ పైన..మొన్న మీ కాలేజ్ అమ్మాయి పైన,అంతకు ముందు రోజు మరొకడిపైన ,ప్రతీ రోజు ఎవడో ఒకడి పైన రెట్ట వేస్తూనే ఉంది.వాళ్ళందరూ ఏమైనా ఆత్మహత్య చేసుకున్నారా?
నేను చనిపోతుంది అందుకు కాదు.దాని పర్యావసానంగా జరిగిన సంఘటన వల్ల.కోపంగా చెప్పాడు నరేష్.

అవునా..దాని పర్యావసానం?
నాకు తెలిసి ఆ తరవాత నువ్వు పరిక్షకు 30 నిమిషాలు ఆలస్యంగా వెళ్ళావ్.పరిగెత్తుకుంటూ,హాడావుడిగా  వెళ్ళడంతో నీ కళ్ళు బైర్లు కమ్మాయి.మెదడు పని చెయ్యలేదు.రెండు ప్రశ్నలకి సమాధానాలు రాసే సరికి 2 గంటల సమయం పట్టింది.ఇంతలో నీ పెన్ లో  ఇంకు అయిపోయింది.నువ్వనుకొనే మొహమాటంతో[ ఆత్మనూన్యతా భావంతో]ఇన్విజిలెటర్ ని సాయం కోరాలా వద్దా అని ఆలోచిస్తుండగా బెల్ మోగింది.
ఇందులో నీ ఆత్మహత్యకి కారణం ఏమిటో నాకు బోధపడటంలేదు.

నీకేమి అర్థం కాదు.
నువ్వు మనిషివైతే నీకు నా కష్టాలు తెలిసేవి.
రెండు ప్రశ్నలకి మాత్రమే  సమాధానాలు రాసిన నేను ఎలా పాస్ అవుతాను?ఫెయిల్ అయితే నా బ్రతుకేంటి?
వెలుగు మళ్ళీ నవ్వింది...
రెండు ప్రశ్నలకి సమాధానాలు రాసిన నువ్వెందుకు ఫెయిల్ అవుతావు?ఒకవేళ ఫెయిల్ అయినా మళ్ళీ నెలరోజుల్లో పరిక్ష రాయొచ్చు.
దీనికే  ఆత్మహత్య చేసుకోవాలా?
ఒక్కసారి ఆలోచించు..చాలా శాంతంగా చెప్పింది వెలుగు.

 నరేష్ ఆలోచించడం ప్రారంభించాడు.రెండు ప్రశ్నలకి 32 మార్కులు వచ్చే చాన్స్ ఉంది.28 మార్కులు చాలు పాస్ కావడానికి.ఇన్విజిలేటర్ మంచివాడైతే చివరి సెమిస్టర్ పరిక్షలు రాస్తున్న విద్యార్ధిని ఫెయిల్ చెయ్యడు.
అంటే తను పాస్ అయ్యే అవకాశం ఉంది.
 ఒకవేళ ఫెయిల్ అయితే మళ్ళి instant  రాయచ్చు.మరి తనెందుకు ఆత్మహత్యకి ప్రయత్నించాడు.

ఛఛ....అతనికంతా అయోమయంగా ఉంది కాని, తనకి వచ్చిన కష్టం,ఆత్మహత్య చేసుకోవాల్సినంత పెద్ద కష్టం కాదని స్పష్తంగా  అర్థమయ్యింది.
తన తప్పు తెలుసుకుని నరేష్ తలదించుకున్నాడు.
ఛ...నేనెందుకు ఇంత చిన్న విషయానికి అంతగా  భయపడ్డాను.తన  blood గ్రూప్ b negative??
ఆ భయంతో చావు దాకా వెళ్ళాను.తనని తానే ప్రశ్నించుకుంటున్నాడు....బాధపడుతున్నాడు..


ఓహ్.....బాధపడకు మిత్రమా..
నీలాంటివాళ్ళు ఈ లోకంలో చాలామంది ఉన్నారు...చెప్పటం ప్రారంభించింది వెలుగు..

తనకి చెప్పకుండా CELLPHONE కొన్నాడని భర్తతో గొడవపెట్టుకుని ఆత్మహత్య చేసుకున్న మహిళ.
17 ఏళ్ళ వయసులో ప్రేమకంటే చదువు ముఖ్యం అని తల్లి మందలించినందుకు ఒక కూతురు,
ఉద్యోగం,సకల సౌకర్యాలు ఉన్నా జీవితం బోర్{?}కొట్టిందని ఒక SOFTWARE  ఉద్యోగి,
ప్రేమ విఫలమయ్యిందని ఒక ప్రేమికుడు..
అప్పులవాళ్ళు గొడవచేస్తున్నారని,పరీక్షల్లో ఫెయిల్ అవుతామని,ఉద్యోగం రాలేదని,వచ్చిన ఉద్యోగం  రెసిషన్ లో పోయిందని, ప్రేమించిన అమ్మాయి వేరే వ్యక్తిని పెళ్లిచేసుకుని సుఖపడిపోతుందని,చిట్ ఫండ్ కంపెనీ ఎత్తేసారని,అత్త తిట్టిందని,ఆడపడుచు నవ్విందని, ఇలా చిన్న చిన్న కారణాలకే ఆత్మహత్యలు చేసుకుంటున్న కాలం ఇది.

కాకపోతే నీ చావుకి నువ్వొక ముహర్తం పెట్టుకున్నావ్.
గడియారం ఆగిపోవడంతో చివరిక్షణంలో బతికి బయటపడ్డావ్.
ఇవన్ని నీకు కూడా తెలుసు మిత్రమా ....రోజూ న్యూస్ పేపర్ లో చదువుతూ  ఉంటావు ,న్యూస్ ఛానల్ లో చూస్తూ ఉంటావు.కాని మర్చిపోయావ్ అంతే.
...అంగవైకల్యంతో పుట్టినవాళ్ళు ఆత్మవిశ్వాసంతో బ్రతుకుతుంటే అన్ని అవయవాలు సరిగ్గా ఉన్నవాళ్ళు చిన్న చిన్న విషయాలకి ఆత్మహత్యలకి పాల్పడుతున్నారు.భాదగా ఉంది మిత్రమా.భరించలేనంత భాదగా ఉంది.
వేదన నిండిన స్వరంతో పలికింది వెలుగు.
నరేష్ కి మబ్బులు విడిపోయాయి.తన తప్పు చాలా స్పష్టంగా తెలిసింది...
కొత్తజీవితానికి స్వాగతం మిత్రమా.మళ్ళి ఇలాంటి పని చెయ్యవని ఆశిస్తున్నా.అని చెప్పి ఆ వెలుగు అంతరార్ధమయ్యింది.

I JUST HATE MY LIFE పేపర్ ని చింపి,కిటికీ తలుపులు తెరిచాడు.వర్షం ఆగిపోయి చాలాసేపయ్యింది.కరెంట్ వచ్చింది.చీకటి మాయమయ్యింది.ఆ పేపర్ ముక్కల్ని బయటికి విసిరేశాడు నరేష్.అవి కాలువలో పడి ప్రవాహంలో పోతూ ఉన్నాయి.
     

ఒకటిన్నర సంవత్సరం తరవాత..........
ఆ రోజూ వర్షం లేదు,చీకటి లేదు.అంతా మాములుగా ఉంది.కాని naresh మళ్ళి  కుర్చీ ఎక్కి తాడు బిగించుకున్నాడు...
ఈ సారి వెలుగు చాలా త్వరగా ప్రత్యక్షం అయ్యింది.నరేష్ ఆనందపడుతూ...తాడు తీసేసి కిందకి దిగాడు.
ఏంటి మిత్రమా ఇది?సున్నితంగా అడిగింది వెలుగు.
క్షమించు స్వామి.నువ్వు ఆ రోజూ నన్ను కాపాడావ్.నా జీవితం మారిపోయింది.30 మార్క్స్ తో పాస్ అయ్యాను.
గేట్ ర్యాంక్ తో   M.TECH సీట్ వచ్చింది...వారం క్రితం కేంపస్ సెలక్షన్స్ లో  M.N.C లో జాబ్ వచ్చింది.ఒకటిన్నర సంవత్సరంలో నా జీవితం పూర్తిగా మారిపోయింది.
ఈ ఆనందాన్ని నీతో పంచుకోవాలని,నీ కోసం ఎన్నో  ప్రార్ధనలు చేసాను.కాని నువ్వు ప్రత్యక్షం కాలేదు.
 అప్పుడే నాకు ఈ  ఐడియా వచ్చింది.

హహ....నవ్వింది వెలుగు.
ఈ కృత్రిమ ఆనందాన్ని పంచుకోవడానికి ఇంత నాటకం అవసరమా?చాలా మాములుగా ప్రశ్నించింది  వెలుగు.
నరేష్ కి భాద వేసింది...
తన ఆనందాన్ని,కృతజ్ఞతలని చెప్పుకోవడానికి వారం రోజులుగా అతను ప్రార్ధించినా ఆ వెలుగు ప్రత్యక్షం
కాలేదు .తీరా ఈ రోజూ ప్రత్యక్షమయ్యాక,ఇలా మాట్లాడుతుందని అతను ఊహించలేదు...అతను బాధపడుతుండగా అతని అనుమానాల్ని చల్లటి గాలులతో మనసులోనుంచి తరిమికోడుతూ చెప్పడం ప్రారంభించింది వెలుగు.

 నీకు ఉద్యోగం రావటం వాలిన కలిగిన ఆనందం ...అది కృత్రిమ ఆనందం.
ఆ ఆనందాన్ని పంచుకునే నలుగురు ఆత్మీయ స్నేహితులని పొందడం శాశ్వతమైన ఆనందం.
నీకు అలాంటి  స్నేహితులు ఉన్నారా?
నరేష్ తల దించుకున్నాడు.

డబ్బుతో ఆనందం రాదు.సుఖం వస్తుంది.
అనుబందాలతో,జీవితంలో ఆనందం వస్తుంది.
కేవలం మనుషులతో,అనుబందాలతో మాత్రమే జీవితంలో గొప్ప ఆనందం వస్తుంది.

నరేష్ కి అర్థం కాలేదు..
ప్రపంచంలో అందరూ డబ్బుతో ఆనందాన్ని కోనుక్కుంటుంటే,నువ్వేంటి స్వామి......డబ్బుతో ఆనందం రాదని అంటున్నావ్.
అసలు సుఖానికి ఆనందానికి తేడా  ఏంటి? అడిగాడు నరేష్..

సుఖమంటే ...తిరగటానికి సొంత విమానం..luxury cars, తాగటానికి స్కాట్చ్,తినటానికి స్టార్ హొటల్స్ ,పడుకోవటానికి మెత్తని పరుపులు..వాడుకోవటానికి  ఖరీదైన GADGETS, ఉండటానికి పెద్ద ఇల్లు, ఆ ఇంట్లో  పదిమంది  పనోళ్ళు, ....అది.

మరి ఆనందమంటే?

ఆనందమంటే.....
మనల్ని వదిలి దూర దేశాలకి వెళుతున్న స్నేహితుడికి భాదతో ఇచ్చిన కౌగిలింత.
ప్రియురాలి  ముక్కుపుడకపై రాసే మూడు పేజీల కవిత,
వెన్నెల్లో డాబాపై పడుకుని చందమామతో చెప్పే కబుర్లు,


కష్టాల్లో ఉన్నవారికి చేసే సహాయం,భాదల్లో  ఉన్నవారికి నువ్విచ్చే ఓదార్పు,
 పసిపాపల నవ్వులని చూడటం.ఒక మొక్కని నాటి పెంచడం,అప్పుడప్పుడు స్నేహితులకి లెటర్స్ రాయడం,నీ అభిరుచులకి సమయం కేటాయించడం,అప్పుడపుడు ఫూలిష్ గా బిహేవ్ చేసి అందరితో తిట్లుతిని నవ్వుకోవడం.........చెప్తూ  ఉంది  వెలుగు ..

ఒక్కొక్క మాట నరేష్ గుండెల్ని తాకి అతని మనసు స్పందించింది..
క్షణ కాలం మౌనం తర్వాత వెలుగు మళ్ళి చెప్పటం ప్రారంభించింది.
మిత్రమా..
పుడమి తల్లిని ముద్దాడటానికి భూమి పై పడిన చినుకు తనలో కరిగిపోతున్నప్పుడు..భూదేవి తన ప్రేమనంతా మట్టి రూపంలో వెదజల్లుతుంది..ఆ మట్టి  వాసన ఎప్పుడైనా పీల్చావా?
ప్రపంచానికి వెలుగు పంచడానికి తూరుపు తలుపులు తెరుచుకొని వస్తున్న సూర్యుడిని చూస్తున్నావా రోజూ ?
 పువ్వులలో   మకరందాన్ని  ఆస్వాదిస్తున్న సీతాకోక చిలుకలని  చూసావా?
గలగలా పారే సెలయేల్లని..వర్షం వెలిసాక  కనిపించే ఇంద్రధనుస్సు ని..తల్లి పాల కోసం పరిగెడుతున్న లేగ దూడని..గుడి వెనక కోనేట్లో ఉన్న కలువ పూలని..గడ్డి మొక్క పై వాలిన మంచు బిందువులని..

ఏమి చూసావ్ నువ్వు..ఏమి చూడలేదు..
ఉద్యోగంతో డబ్బు వస్తుంది,ఆ డబ్బుతో సుఖాలని అనుభవించాలని కష్టపడటం తప్ప... ఇన్ని రోజుల నీ జీవితం లో ఇలాంటి పనులు ఏమైనా చేశావా?

ఆనందం మన మనసులో ఉంటుంది మిత్రమా..మనం చేసే పనుల్లో ఉంటుంది..డబ్బుతో దాన్ని కొనలేవు..
నరేష్ హృదయం కరిగి కన్నీరు చెంపలని తాకింది.

నీకు ఆనందాన్ని పంచే కోట్ల అనుభూతులు ఈ ప్రపంచంలో ఉన్నాయు..వాటిని పొందటానికి ప్రయత్నించు మిత్రమా..
వస్తాను...అని వెళ్ళిపోతున్న వెలుగుతో..
ఒక్క క్షణం స్వామి..
ఆగింది వెలుగు..

నేను నీతో రోజు మాట్లాడొచ్చా?
మాట్లాడొచ్చు మిత్రమా..
ఎలా?

ప్రతి రోజూ కొన్ని నిముషాలు ..చాలా కొద్ది నిముషాలు..నీ పనులన్నీ అయ్యాక..ఒంటరిగా,నిశబ్ధం గా కూర్చొని కళ్ళు మూసుకొని నీతో నువ్వు మాట్లాడుకో..
ఈ రోజూ ఏమి చేసాను..ఏదైనా తప్పు చేసాన?ఎలా సరిదిద్దుకోవాలి?
రేపు ఎలా జీవించాలి?
నిన్ను నువ్వు ఆత్మ పరిశీలన చేసుకో..
చెప్పింది వెలుగు...
నరేష్ కి అంతా అయోమయం గా ఉంది..తనలో తానూ మాట్లాడుకుంటే దేవుడితో ఎలా మాట్లాడినట్లు అవుతుంది?
అతని అనుమానాలని పారద్రోలుతూ చెప్పింది వెలుగు..
నువ్వు నాతో మాట్లాడటం అంటే నీ ఆత్మ తో నువ్వు మాట్లాడటం..
అప్పుడు గమనించాడు అతను ఆ వెలుగు రూపాన్ని...అది  తన ఆకారంలోనే ఉంది..అవును తనలానే ఉంది.
అతని గుండె వేగం పెరిగింది..తను మాట్లాడుతుంది తన ఆత్మతోనా?
అతను ఆలోచిస్తుండగా.. ఆ వెలుగు అంతర్థానమై అతనిలో కలిసిపోయుంది..
.........................................................................................................
if you feel this story is good,then suggest one of your friends.:)
.........................................................................................................